پیش از اسلام
این
سرزمین، بنا به اسناد تاریخی فراوان، بخشی از کشور عیلام باستان بوده که در ۶۴۰
سال پیش از میلاد به دست آشور بانی پال تصرف شد. در کتیبههای بابلی، عیلام را
«آلامتو" یا "آلام"خواندهاند. که به قولی به معنای کوهستان یا
"کشور طلوع خورشید» است. بر طبق جدیدترین نظریه از دکتر والتر هینتس، استان
ایلام کنونی یکی از مهم ترین بخشهای امپراتوری ایلام بوده است. این منطقه به لحاظ
موقعیت جغرافیایی و کوهستانی بودن بر سرزمین بینالنهرین مسلط بوده است و فاتحان و
مهاجمان سومری، اکدی و بابلی گاه از طریق مسیرهای پر پیچ و خم آن، وارد سرزمین
ایلام باستان میشدند و از منطقه استان ایلام کنونی که در آن زمان به عنوان یکی از
ایالتهای ایلام به نام (ورهشی) یا (مرهشه) خوانده می شده است، با پیمودن درهها و
کوهستانهای آن به سوی شمال جلگههای خوزستان و شوش پیشروی میکردند و شهرها و
مناطق پر جمعیت ایلام را مورد هجوم و قتل وغارت قرار دادهاند. ورهشی به احتمال
قوی منطقهٔ کوهستانی پشتکوه - ایلام امروزی - و سرزمین اطراف کرخهٔ علیا - سیمره
امروزی - در قسمت شمال غرب سوزیانا بوده است. بیشتر مورخان نیز بر این باورند که ورهشی
یک ایالت و حکومت کاملا مستقل از ایلام باستان بوده است که گاهی متحد حکومتهای
بینالنهرین و گاه متحد ایلام می شده است و زمانی که حکام ایلامی قوی بودهاند،
ورهشی را ضمیمه خاک خود می کردهاند. مدتی
پس از سقوط عیلام، حوزه فرمانروایی آنان به دو منطقه تحت نفوذ پارسها و مادها در
غرب تقسیم شد. در دوره هخامنشی جزئی از امپراطوری هخامنشی بودهاست. بعد از تسخیر
ایران به وسیله اعراب مسلمان، احتمال دارد که این ناحیه جزئی از ایالت کوفه بوده
باشد. از اوایل قرن چهارم تا اوایل قرن ششم خاندان حسنویه کرد بر لرستان و ایلام
حکومت میکردند و از سال۵۷۰ تا ۱۰۰۶ اتابکان لر بر لرستان و پشتکوه حکومت کردهاند.
تا آن که با کشته شدن شاهوردی خان واپسین حکمران اتابکان لر به دست شاه عباس یکم
در آن سال حکومت بر این ناحیه و از سوی شاه عباس به حسین خان، نخستین والی از
والیان پشتکوه داده شد. غلامرضا خان ابوقاره، آخرین والی این دودمان نیز در سال
۱۳۰۷ واز سوی رضا شاه به صورت تقریبا مسالمت آمیزی از حکومت برکنار شد. از سال
۱۳۰۹ شمسی در تقسیمات کشوری، ایلام بخشی از استان پنجم یعنی کرمانشاه گردید..
پس از اسلام
پس
از تسلط اعراب مسلمان بر ایران، ایلام و لرستان و شهرهای دیگری را به نام ایالت
«جبال» نامیدند و چون حاکم این منطقه یعنی ماسبذان و مهرجانقذق، به حاکم کوفه
مالیات و خراج میدادند؛ از اینرو این منطقه را ماه کوفه مینامیدند.
بعد
از پنج قرن از حکومت اعراب بر ایران، برای سهولت اداره آن ناحیه، منطقه مزبور به
دو منطقه بختیاری و لرستان تقسیم گشت، که برای بازشناختن آنها از یکدیگر، قسمت
بختیاری امروز را لر بزرگ و لرستان امروزی را که منطقهٔ ایلام (ماسبذان و مهرجان
قذق) نیز جزو آن محسوب میشد، لر کوچک میگفتند. در حدود سه قرن حکومت محلی منطقه
در دست اتابکان بود. پس از سقوط اتابکان حکومت محلی منطقه به دست والیان افتاد، که
بر تمام منطقه لرستان، از جمله ایلام، حکومت میکردند. در ابتدا مقر حکومت والیان
در قلعهٔ «فلک الافلاک» خرمآباد امروزی بود، اما در دوره قاجاریه به جهت تضعیف
قدرت والیان و با توجه به اختلافهایی که در امور مرزی، ایران و عثمانی بوجود آمده
بود، حکومت ایلام از لرستان جدا و مقر والی، از قلعهٔ «فلک الافلاک» خرمآباد به
«پشتکوه» که به ایلام اطلاق میشد، انتقال یافت و چون ایلام (پشتکوه) به خط مرزی
ایران و عثمانی نزدیک تر بود، از تجاوز دولت عثمانی و تحریکات آنان جلوگیری به عمل
میآوردند.
در
دورهٔ قاجاریه، به واسطه اهمیت لرستان این ولایت به دو منطقهٔ پشتکوه (استان ایلام
امروزی) و پیشکوه (لرستان کنونی) با مرکزیت خرمآباد تقسیم گردید و چون ایلام در
دامنههای غربی رشته کوه زاگرس و پشت لرستان امروزی (خرمآباد) قرار گرفتهاست و
قسمتی از خاک ایلام در کوههای کبیر کوه واقع شدهاست، لذا آن را پشتکوه نامیدند و
پشتکوه همان ماسبذان (و مهر جانقذق) است. از این زمان حکومت از لرستان جدا اداره
میشد و والیان ایلام مستقیما از حکومت مرکزی ایران اطاعت میکردند. پس از انتقال
مرکز حکومت والی به ایلام، به واسطهٔ پراکندگی مردم در دو ناحیهٔ «ده بالا» و «ده
پایین» با همین عنوان از آن نام میبردند. پس از مرگ «حسن خان» والی، و به قدرت
رسیدن «حسین قلی خان» مدتها، شهر ایلام امروزی به این علت که مقر تابستانی والی
بود به «حسینآباد» پشتکوه معروف شد و از آن، به نام «حسینآباد» یاد شدهاست و تا
مدتها ایلام یکی از شهرستانهای استان پنجم کشور (کرمانشاهان) بود.
ایلام
در دوران جنگ ایران و عراق آسیب فراوانی دید؛ به طوریکه ۳۴٬۷۷۲ واحد مسکونی در سطح
استان به کلی ویران شد.
درصد
ادیان در استان:
اسلام 100 درصد
مسیحی ـــــــ زرتشتی ــــــــــ کلیمی ـــــــــ سایر ــــــــ